Jakie inwestycje mają największy negatywny wpływ na obszary Natura 2000 i na środowisko?

Odpowiedź na to pytanie powinna dać OCENA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO bądź TZW. OCENA HABITATOWA, która oceni oddziaływanie na dany obszar Natura 2000 w świetle celów ochrony tego obszaru.

Aby ułatwić proces podejmowania decyzji w zakresie "szkodliwości" przedsięwzięcia na środowisko, w tym na siedliska i gatunki Natura 2000, utworzono na podstawie doświadczeń

listy tego typu inwestycji z podziałem na dwie podstawowe kategorie:

1. tych, dla których wystąpienie znaczących negatywnych oddziaływań jest bardzo prawdopodobne
2. tych, gdzie takie oddziaływania mogą potencjalnie wystąpić oraz pozostałe, gdzie uciążliwości nie występują lub mają ograniczony, lokalny charakter.

Podział taki zawiera Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r.w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko.

Z tym podziałem wiąże się też obowiązek sporządzania ocen oddziaływania na środowisko - może być to warunek obligatoryjny (dla inwestycji z pierwszej grupy) lub może nie być konieczny

(

dla inwestycji z II grupy inwestor może wystąpić z zapytaniem do odpowiedniego urzędu, czy w jego przypadku taki raport jest wymagany i jaki powinien być jego zakres).

Jak wskazują doświadczenia praktyczne, negatywne oddziaływanie na obszar Natura 2000 (siedliska bądź gatunki dla których powołaną tę formę ochrony), może zachodzić nawet w przypadku małych i pozornie nie znaczących inwestycji i przedsięwzięć, np. zaoranie łąki lub udrożnienie rowów melioracyjnych. Wszystko zależy od lokalizacji. Dlatego też zalecane jest każdorazowo sporządzenie tzw. oceny habitatowej, która jednoznacznie odpowie na pytanie czy i w jaki sposób planowane przedsięwzięcie może być szkodliwe.